Donderdag 14 februari 2008

Na de ochtendvergadering haastte ik me naar een kick off conference van het nieuwe USAID project voor lokale overheden. Mijn hele netwerk was er (ministers, burgemeesters, EU, Wereldbank en UNDP). Opvallend was de toespraak van de nieuwe minister van binnenlandse zaken die ronduit aangaf dat een van zijn prioriteiten het tegengaan van parallelle (lees Servische) bestuursstructuren was. Dat wordt geen gemakkelijke taak. De meeste Kosovo Serven willen niet in een gemeente wonen die verantwoording schuldig is aan Pristina. Servie heeft dus nog steeds eigen ziekenhuizen, scholen, rechtspraak en administratieve diensten. Het ontmantelen hiervan is politiek zeer explosief. Het kan slechts met zachte dwang. En dat helpt niet. Nog niet. Gedurende de middag werkte ik aan een toespraak voor de lancering van een rapport volgende week. De dag eindigde met een lange vergadering met de OVSE ambassadeur waarin we brainstormden over de situatie na de onafhankelijkheid. Daarna had ik eindelijk weer eens tijd om te sporten. Stevige drum & bass op mijn walkman en flink doorwerken. Heerlijk. Omdat mijn auto weer eens kapot is ging ik met een taxi naar huis. De chauffeur was Servisch. In een mengeling van Duits en Engels wist hij me duidelijk te maken dat hij in Pristina wil blijven wonen. Hij wilde zelfs gaan werken op onafhankelijkheidsdag. Fantastisch. ’s Avonds heb ik mijn 15 kilo emergency koffer klaargemaakt. In Nederland is Ayaan Hirsi Ali maar weer eens in het nieuws.