2007/12/17

Donderdag 13 December 2007

De nacht was te kort. Op mijn automatische piloot koers ik naar de ochtendvergadering. Die blijkt niet door te gaan. Gelukkig. Ik installeer me met een kop koffie achter mijn computer en prijs me gelukkig dat ik daar voorlopig niet weg hoef te gaan. De hele ochtend spendeer ik aan een rapport over de relatie tussen centrale en lokale overheid. Het eerste deel gaat over het uitbreiden van de juridische beroepsmogelijkheden van gemeenten versus de overheid. Het tweede deel over een transparantere een eerlijkere inrichting van het Kosovaarse gemeentefonds. Interessante maar zware kost. Ik vraag me af of het rapport door het beoogde publiek genoeg begrepen kan worden. Later die ochtend maak ik deel uit van een panel in een TV programma. Het programma beoogt de nieuwe gemeentewet voor een breder publiek toegankelijk te maken. Samen met de directeur van de Vereniging van Kosovaarse Gemeenten en een expert van een NGO beantwoorden we vragen van een journalist. De opnames verlopen soepel ondanks dat ik me behoorlijk moet concentreren op de vertaling in mijn oor (het programma is in het Albanees). In de namiddag vieren we het afscheid van Chema (Spanje) en Michael (USA)- de twee afdelingshoofden. De afsluiter is het afscheidcadeau: een compilatie van videoshots die afgelopen week in het hoofdkwartier van achterblijvende medewerkers is geschoten. De montage is hilarisch. Lachend verplaatst de receptie zich naar de discotheek aan de overkant waar de OVSE kerstborrel inmiddels is begonnen. De band op het podium speelt Albanese folk lounge. Het nieuwe hoofd van de OVSE missie geeft een goede pep speech. Later raken we in gesprek over hoe de missie in 2008 meer impact moet verkrijgen om haar relevantie te behouden. In het aanpalende pand is de band van Chema en Michael inmiddels aan haar afscheidsconcert begonnen. Ook daar moet ik nog heen. Aan het begin van de tweede set kom ik binnen. Veel rook, veel lawaai, veel mensen. Bijna allemaal bekenden. Tot na middernacht blijf ik dansen, drinken en praten. Thuis aangekomen blijk ik mijn colbert niet aan te hebben. Dus moet ik terug. Bij binnenkomst wordt ik hartelijk verwelkomd met meer bier en gesprekken. Mijn colbert vind ik niet meer. Ik laat een beschrijving bij de bar achter en haast me naar bed. Om 01:30 val ik in slaap. Val.

No comments: