2007/12/17
Dinsdag 11 December 2007
Ook deze ochtend begon weer met het overleg van het senior management. Het centrale thema is al een aantal dagen clearance. Dat betekent het zorgvuldig napluizen van rapporten en documenten op juridische, politieke en grammaticale onjuistheden en gevoeligheden. Meer dan ¾ is van mijn divisie afkomstig. Deze controle veroorzaakt veel frustratie tussen mijn medewerkers en de staf afdelingen. Voor de eersten duurt het allemaal te lang, voor de anderen is het allemaal niet goed genoeg. Vandaag is het onderwerp van discussie een aanbeveling aan de regering van Servië om toegang te verlenen tot de kadastrale registers van Kosovo die ze bij het terugtrekken van hun leger in 1999 hebben meegenomen. De registers zijn nodig om de eigendomsverhoudingen structureel te herstellen. Maar dit is natuurlijk niet het moment om Servië daar op te wijzen. Toch wist ik de rest te overtuigen deze aanbeveling in een rapport te handhaven. Het is namelijk met name voordelig voor gevluchte Serviërs wier huizen door Albanezen worden bewoond. Na de vergadering haastte ik me naar de conferentie over illegale nederzettingen in Hotel Victoria (met een replica van het Amerikaanse vrijheidsbeeld op het dak). De openingsspeech verliep soepel. In de pauze sprak ik met een hoge ambtenaar van het ministerie van Milieu en Ruimtelijke Ordening die een vurig betoog voor handhaving hield. Ik was aangenaam verbaasd over dat inzicht en heb hem flink aangemoedigd. De lunch heb ik genuttigd met de balkan correspondent van de NRC. De NRC werkt aan een artikel over de expat economie van Kosovo (10% van de consumptie in Kosovo komt van internationals) en was nieuwsgierig naar mijn visie daar op (en mijn bestedingspatroon). Na de lunch is er weinig e-mail te beantwoorden en niets te vergaderen dus werk ik aan afscheidscadeaus van voormalige VNG International collega’s die afscheid nemen. Na het werk ga ik naar yoga. Ik ben erg blij dat ik dat hier kan doen. Het is een ideale manier om mijn hersenactiviteit af te remmen. Onderweg naar huis valt de elektriciteit in de stad uit. Inclusief de stoplichten. Gelukkig zijn mijn essentiële apparaten aangesloten op een superaccu in de kelder van de huiseigenaar (waar ook reservetanks met water en olie staan evenals enkele kubieke meters brandhout). De avond vliegt voorbij met het invoeren van de letter U in iTunes en het voorbereiden van een speech voor het kerstdiner morgen. In bed lees ik Nachtrein naar Lissabon.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment