Vrijdag 14 December 2007

De kroeg blijkt al om 08:00 open te zijn. Mijn colbert ligt netjes opgevouwen achter de bar. Wat een goed begin van de dag! De ochtendvergadering is ongeconcentreerd. Iedereen is moe en katerig. Ik werk snel mijn e-mail af en haast me naar een restaurant in het natuurpark aan de rand van Pristina waar de Property Section een laatste jaarvergadering houdt. In een onspannen sfeer bespreken we de prioriteiten voor 2008. Na afloop wordt er gewandeld. Aan de rand van het bos ligt een ruïne. Dit blijkt een voormalig Servisch politiebureau te zijn dat door de NAVO in 1999 is gebombardeerd. Het terrein is met prikkeldraad afgesloten: er liggen nog steeds ongeëxplodeerde bommen. Het bos groeit er inmiddels behoorlijk overheen. Gruwelijk, maar ook poëtisch. De wandeling was heerlijk. Bij terugkomst sneeuwde het. We lunchen uitgebreid en zijn laat terug op het hoofdkwartier. De rest van de middag werk ik e-mail en stukken door. De vrijdag eindigt traditiegetrouw met het Happy Hour. Een groot deel van de internationale gemeenschap komt bij elkaar in het restaurant van de OVSE. Deze keer is het aanzienlijk minder druk. Emma (UK) komt afscheid nemen. Elli (Finland) vertelt over haar eerste weken in Kosovo. Heerlijk om het verhaal van een fris iemand te horen. Ik krijg een SMS bericht dat de EU-raad in Lissabon de politie missie naar Kosovo heeft goedgekeurd. Een volgende stap in het eindspel is begonnen. Om 20:00 gaan we met zijn allen naar de afscheidsborrel van Juliane (Duitsland). Ook dit is weer gezellig. Veel gesprekken gaan over sollicitaties, moeheid en katers. Om 23:00 ben ik thuis. Terwijl ik werk aan dit dagboek luister ik naar de nieuwe CD van Radiohead. Om 01:00 ben ik klaar.